Ποιμαντική Επιστολή προς τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναχές και τους ευσεβείς Πιστούς της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας, των Ενοριών της Αγίας Τριάδας Αθηνών και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Γιαννιτσών, των Αδελφών μας Προσφύγων της Ενορίας των Ιρακινών Χαλδαίων, της Κοινότητας των Ελληνορρύθμων Ουκρανών και των Ρουμάνων.
ΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί η χάρις, η αγάπη και η ειρήνη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι πάντα μαζί σας.
......Δυστυχώς σήμερα πλήθος ανθρώπων ακόμη και χριστιανών, ίσως οι περισσότεροι, εμπρός στα θαυμάσια επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, έχουν τάση να απορρίπτουν όσα δεν καταλαβαίνουν, θεωρώντας ανύπαρκτο ό,τι δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Λησμονούν ότι το μυαλό του ανθρώπου, όσο κι αν αναπτυχθεί, έχει όρια. Είναι μετοχή του απέραντου λογικού του Θεού, αλλά μόνο μετοχή, γιατί ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού, θεώθηκε και αγιάστηκε συμμετέχοντας στη θεϊκή ζωή, δεν αντικατέστησε τον Θεό. Το προπατορικό αμάρτημα των πρωτοπλάστων συνίσταται ακριβώς στην αλαζονεία και ανταρσία του ανθρώπινου λογικού στο θεϊκό λογικό. Αυτό το αμάρτημα διαπράττουν και οι σημερινοί άνθρωποι και οι ισχυροί της γης επιδιώκοντας να οικοδομήσουν μια κοινωνία, ένα νέο κόσμο χωρίς Θεό, χωρίς φόβο Θεού.
Επιστήμονες ήσαν οι Μάγοι της Ανατολής. Μελετούσαν τις κινήσεις των άστρων. Αλλά συγχρόνως μελετούσαν και τις άγιες Γραφές, και το λογικό τους έλεγε ότι οφείλουν με κάθε απλότητα να υποτάξουν την επιστήμη στον λόγο του Θεού. Αυτό έκαμαν, και δικαιώθηκαν.
Ο Χριστός είπε ότι για να εισέλθει κανείς στην βασιλεία του Θεού οφείλει να συμπεριφέρεται απέναντι στον Θεό όπως τα μικρά παιδιά απέναντι στους μεγάλους, δηλαδή να τον πιστεύουν ακόμη και όταν δεν τον καταλαβαίνουν.
Τέτοιες διαθέσεις είχαν και οι απλοί βοσκοί των περιχώρων της Βηθλεέμ, γι’ αυτό και δέχθηκαν πρώτοι το άγγελμα της ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού, και αφήνοντας τα πρόβατα τους έτρεξαν στην πόλη να δουν με τα μάτια τους ό,τι είχαν ακούσει με τ’ αυτιά τους.
Για να διατηρούμεθα κοντά στην αλήθεια πρέπει και εμείς να μιμηθούμε αυτούς, να πιστεύουμε - ίσως όχι βέβαια χωρίς έρευνα -, αλλά πάντως χωρίς αντίρρηση στον λόγο του Θεού. Το μυστήριο δεν προσπαθούμε να το καταλάβουμε, είναι μάταιος κόπος. Το λογικό του ανθρώπου προσεγγίζει το μυστήριο του Θεού φωτισμένο από την πίστη. Η πίστη δεν αντίκειται στη λογική, αλλά την υπερβαίνει. Πιστεύω όχι γιατί κατανοώ, όχι γιατί μπορώ να αποδείξω το μυστήριο του Θεού με τη λογική μου, αλλά γιατί μου το απεκάλυψε ο Αιώνιος Θεός. Η μόνη στάση απέναντι στο Μυστήριο της ενσαρκώσεως του Θεανθρώπου είναι η προσκύνηση, η λατρεία και η υποταγή στο Θέλημα του Θεού. Ας ενεργήσουμε λοιπόν όπως οι Μάγοι, οι οποίοι ερώτησαν που ο Χριστός γεννάται για να πάνε να Τον προσκυνήσουν, και όχι αν ο Χριστός γεννάται. Σε κάθε περίπτωση ας μιμηθούμε τους απλοϊκούς βοσκούς.
Η ανατολή του Νέου Έτους 2009 ας είναι για τον καθένα μας καιρός ευπρόσδεκτος δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον εν Βηθλεέμ Γεννηθέντα για τη σωτηρία μας Θεάνθρωπο, για τα τόσα πνευματικά και υλικά αγαθά που λάβαμε κι’ εφέτος από τον Θεό, καιρός απολογισμού για την μέχρι σήμερα πορεία του χριστιανικού βίου μας, καιρός χάραξης νέας πλεύσης και λήψης αποφάσεων για μια αυθεντικότερη μαρτυρία πίστεως, αγάπης και ειρήνης μέσα στα σπίτια μας, στις οικογένειες μας, στις ιερατικές και μοναστικές κοινότητες μας, στην κοινωνία και στον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Ο κόσμος αυτός μπορεί να γίνει καλλίτερος, αν ο καθένας μας, εκεί όπου ο Θεός τον έταξε, γίνει καλλίτερος ως άνθρωπος, ως χριστιανός, ως πολίτης, ως μέλος της Εκκλησίας και της κοινωνίας μας. Ας μη μας κατακυριεύσει η απογοήτευση για τα όσα δεινά συμβαίνουν σήμερα γύρω μας και στη χώρα μας, και ας μη χάσουμε τις ελπίδες μας στο Θεό, γιατί ο Χριστός είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή, και μας διαβεβαιώνει ότι «ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε, αλλά εσείς να έχετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο» (Ιω. 16, 33).
Όλοι έχουμε ανάγκη από αγάπη και ειρήνη, και την ευχόμαστε ο ένας στον άλλο όλες αυτές τις ημέρες. Πρόκειται για την ειρήνη που μας άφησε ο Χριστός: «Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δεν σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε» (Ιω. 14, 27). Μαζί λοιπόν με τους Αγγέλους ας ψάλλουμε κι’ εμείς χωρίς δισταγμό «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».
Η ευλογία του Θεού να συνοδεύει τον καθένα και την καθεμιά σας, και κάθε μέλος της οικογενείας σας.
+ Δημήτριος
Επίσκοπος - Αποστολικός Έξαρχος