Ο Λόγος της Ζωής

(Δεκεμβρίου 2007)

«Η αγάπη είναι η τέλεια εκπλήρωση των εντολών του Θεού» (Ρμ 13,10)

            Σε αυτά τα λόγια καταλήγει ένα μεγάλο μέρος της επιστολής προς Ρωμαίους, στην οποία ο απόστολος Παύλος μας παρουσιάζει τη χριστιανική ζωή σαν μια ζωή που χαρακτηρίζεται από την αγάπη προς τα αδέλφια μας. Και, πράγματι, αυτή είναι η νέα πνευματική λατρεία που ο χριστιανός καλείται να προσφέρει στον Θεό, υπό την οδηγία του Αγίου Πνεύματος (βλ Ρμ 12,1), το οποίο πρώτο την προκαλεί μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.

            Κάνοντας μια περίληψη αυτού του κεφαλαίου, ο απόστολος επιβεβαιώνει ότι η αγάπη προς τον πλησίον μας είναι εκείνη που μας κάνει να τελούμε πλήρως και τέλεια το θέλημα του Θεού που περιλαμβάνεται στο Νόμο δηλ. τις Εντολές. Η αγάπη προς τα αδέλφια μας είναι ο πιο όμορφος και ο πιο αυθεντικός τρόπος για να δείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό.

«Η αγάπη είναι η τέλεια εκπλήρωση των εντολών του Θεού» (Ρμ 13,10)

            Ποιες είναι, όμως, οι προϋποθέσεις που συμβάλλουν σε αυτήν την πληρότητα και την τελειότητα; Τις συμπεραίνουμε από τα προηγούμενα εδάφια στα οποία ο απόστολος μας περιγράφει τις διάφορες εκφράσεις και τα αποτελέσματα αυτής της αγάπης. 

            Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, η πραγματική αγάπη δεν πράττει κανένα κακό (βλ Ρμ 13,10). Οπότε μας κάνει να ζούμε τις εντολές του Θεού, χωρίς καμιά εξαίρεση (βλ Ρμ 13,9), μιας και ο πρώτος στόχος τους είναι να μας κάνουν να αποφύγουμε όλες τις μορφές του κακού που θα μπορούσαμε να ενεργήσουμε σε βάρος του εαυτού μας και των αδελφών μας. 

            Εκτός αυτού δηλ. της αποφυγής του κακού, αυτή η αγάπη μας ωθεί να πράτουμε όλο το καλό που έχει ανάγκη ο πλησίον μας (βλ Ρμ 12, 6-8).

            Αυτός ο Λόγος μας οδηγεί σε μια αλληλέγγυα και ευαίσθητη αγάπη προς τις ανάγκες, τις προσδοκίες, και τα νόμιμα δικαιώματα των αδελφών μας. Μας οδηγεί σε μια αγάπη που σέβεται την ανθρώπινη και χριστιανική αξιοπρέπεια, σε μια αγάπη γνήσια, που κατανοεί, που είναι ικανή να μοιράζεται, που είναι ανοιχτή σε όλους, όπως μας έμαθε ο Ιησούς.

            Αυτή η αγάπη δεν είναι δυνατή αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να βγούμε από τον ατομικισμό μας και από την υπερηφάνειά μας. Επομένως, αυτός ο Λόγος μας βοηθάει να ξεπεράσουμε όλες εκείνες τις εγωιστικές τάσεις  (δηλ. την αλαζονεία, τη φιλαργυρία, τη φιληδονία, τη φιλοδοξία, τη ματαιότητα κ.τ.λ.), που φέρουμε μέσα μας και αποτελούν το βασικό εμπόδιο (βλ Ρμ 12, 9-21).

«Η αγάπη είναι η τέλεια εκπλήρωση των εντολών του Θεού» (Ρμ 13,10)

            Πως θα ζήσουμε, λοιπόν, αυτόν το Λόγο της Ζωής κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, των Χριστουγέννων; Έχοντας υπ’ όψιν μας τις διάφορες απαιτήσεις της αγάπης για τον πλησίον, έτσι όπως αυτός ο Λόγος μας τις θυμίζει.

            Πρώτα απ’ όλα θα αποφεύγουμε να κάνουμε το κακό στον πλησίον μας, σε όλες του τις μορφές. Θα δώσουμε σταθερή προσοχή στις εντολές του Θεού σχετικές με την κλήση μας, τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες, και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Η πρώτη προϋπόθεση για να πραγματοποιήσουμε τη χριστιανική αγάπη είναι να μην πηγαίνουμε ποτέ ενάντια στις Εντολές του Θεού.

            Επίσης, θα δώσουμε προσοχή σε αυτό που συνθέτει τη ψυχή, το κίνητρο, τον σκοπό όλων των εντολών. Η κάθε εντολή, όπως έχει διαπιστωθεί, θέλει να μας οδηγήσει σε μια αγάπη όλο και πιο προσεχτική, πιο ευαίσθητη, πιο σεβάσμια, πιο χειροπιαστή προς τα αδέλφια μας.

            Ταυτόχρονα θα προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε μέσα μας το πνεύμα της  αποστασιοποίησης ως προς τον εαυτό μας, την ικανότητα της υπέρβασης των εγωιστικών μας τάσεων, που θα έχει ως συνέπεια την πραγματοποίηση της χριστιανικής αγάπης.

            Έτσι θα εκπληρώσουμε το θέλημα του Θεού «ολοκληρωτικά», θα Του δείξουμε την αγάπη μας με τον τρόπο που Του είναι πιο ευάρεστος (βλ Ρμ 12,2).

«Η αγάπη είναι η τέλεια εκπλήρωση των εντολών του Θεού» (Ρμ 13,10)

Η σχετική εμπειρία που είχε ένας δικηγόρος που εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας είναι η εξής: «Μια μέρα - μας διηγείται - παρουσίασα στον ιδιοκτήτη μιας επιχείρησης τη μήνυση που αφορούσε τους εργάτες, οι οποίοι δεν είχαν πληρωθεί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια συνεχούς έρευνας, είχα βρει τα έγγραφα που αποδείκνυαν την παράβαση. Ζήτησα από τον Ιησού να μείνω πιστός στα λόγια Του, που  θέλουν να είμαι στην αλήθεια αλλά και να είμαι ένα όργανο της αγάπης Του.

Ο ιδιοκτήτης, ενώπιον των αποδείξεων, προσπάθησε να προστατέψει τον εαυτό του λέγοντας ότι κάποιοι νόμοι του φαινόντουσαν άδικοι. Του επεσήμανα ότι τα λάθη μας δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με την ασυνέπεια  των άλλων. Από τη συζήτηση που ακολούθησε αντιλήφθηκα ότι έχει την ίδια αξίωση που έχω και εγώ σχετικά με τη δικαιοσύνη και την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, αλλά είχε επηρεαστεί από τους άλλους.

Τελικά μου είπε : «Εσείς θα μπορούσατε να με ταπεινώσετε και να με ισοπεδώσετε, αλλά δεν το κάνατε. Γι’ αυτό εγώ έχω το ηθικό καθήκον να αρχίσω ξανά από την αρχή». Εκείνη τη στιγμή, όμως, είχε μια έκτακτη δουλειά και δεν γινόταν να συνταχθεί η πράξη παράβασης. Οπότε πήρε ένα λευκό χαρτί και το υπέγραψε και με αυτόν τον τρόπο μου απέδειξε ότι ήταν διατεθειμένος να αλλάξει αμέσως».

                                                                        Κιάρα Λούμπιχ